viernes, 12 de octubre de 2007

RUMO


É tempo, companheiro!
Caminhemos ...
Longe, a Terra chama por nós,
e ninguém resiste à voz Da Terra ...
Nela,
O mesmo sol ardente nos queimou
a mesma lua triste nos acariciou,
e se tu és negro e eu sou branco,
a mesma Terra nos gerou!
Vamos, companheiro ...
É tempo!
Que o meu coração
se abra à mágoa das tuas mágoas
e ao prazer dos teus prazeres
Irmão
Que as minhas mãos brancas se estendam
para estreitar com amor as tuas longas mãos negras ...
E o meu suor se junte ao teu suor,
quando rasgarmos os trilhos de um mundo melhor!
Vamos!
Que outro oceano nos inflama ...
Ouves?
É a Terra que nos chama ...
É tempo, companheiro!
Caminhemos …

Alda Lara, poetisa Caboverdiana
Música: Paulino Vieira: Odie è Pobreza

10 comentarios:

Siry Pérez dijo...

Que hermoso.
Somos compañeros de viaje, sin importar nuestra raza a fin de cuentas si creemos haber sido creados por Dios a su imagen y semejanza aun estamos a tiempo de eliminar tanto racismo irracional.

Carilisve dijo...

¡Hola Ema!
Bello poema, me encantó...

En especial este segmento:

"Que as minhas mãos brancas se estendam
para estreitar com amor as tuas longas mãos negras ...
E o meu suor se junte ao teu suor,
quando rasgarmos os trilhos de um mundo melhor!"

Realmente bello.

Por cierto, revisé la biografía de Alda Lara y encontré que tuvo un apellido Pires..igual al tuyo.

¿Son parientes?

Saludos

Ema Pires dijo...

Amigo Carilisve,
Es ciertamente un lindo poema sobre la tolerancia y la abolición de las razas, que scientificamente está demostrado que no existen.
Sobre el apellido Pires, si viene de la Isla de Fogo, con seguridad que será de mi família, tendré que preguntar a alguién de mi família de Cabo Verde, ellos se conocen a todos los Pires de la família nuestra.
Un día en Lisboa asistí al lanzamiento de una película sobre Fogo de un Pires que vive en Estados Unidos, y como él estaba en la sala, se lo pregunté y... efectivamente éramos primos, teníamos el mismo abuelo! Nos dimos un gran abrazo y desde entonces a veces nos carteamos por mail.
Un abrazo
Ema

Ema Pires dijo...

Hola Siry,
El racismo es, como dices, irracional y fruto de la ignorancia y del miedo al que es diferente. Cuanta riqueza perdida debido al racismo. No hay nada tan enriquecedor que arender de otras culturas.
Besos
Ema

Ema Pires dijo...

Para Siry,
He visto en tu perfil que te gusta el Feng Shui, yo soy una adepta y mi casa está decorada según el Feng Shui. Tengo montones de libros sobre el tema.
Una cosa es cierta, la gente que me visita no se quiere ir !!!
Besos para ti
Ema

Anónimo dijo...

Está ven ixo de camiñemos todolos xuntos. Eu penso que o problema non de razas sinon de clases sociais. Na España idolatranse algúns futboleros da raza negra.

Mário Margaride dijo...

Querida amiga,

Caminhar juntos. Seguirmos por caminhos se paz e solidariedade. Nunca foi como hoje, tão permente e taõ necessário.

Excelente poema!

Bomo fim de semana

Beijinhos

Ema Pires dijo...

Parece que às vezes o mundo está a andar para trás. Houve um momento em que parecia que iamos conseguir mais tolerância, mas parece que nao foi assim.
Beijinhos

ANTONIO DELGADO dijo...

Não connecia a Alda Lara, mas parece que tem, pela escrita, um caracter muito vincado e um apego às raizes muito forte.

Beijinhos
António

Anónimo dijo...

Parabéns pelo blog. Gostei muito e serei visitante o mais assíduo possível. Permita-me um reparo, Alda Lara é uma extraordinária poetisa angolana.